Nonnulli theologi notaverunt infernum non posse esse ingratum locum, cum indoles biblica, qui in rerum natura laborabat, "latere in inferno" vellet dolorem lenire. Ex altera parte, ipse Iesus fabulam narravit de condicione in qua dives qui erat in inferno, orabat Abraham ut notum mitteret qui in inferno non erat, ut linguam suam refrigeraret saltem extremum digiti in aqua intinctum, sicut in flammis cruciabatur (Luc. cap. 16, vers. 19 ad 31).[12] Sed sunt interpretes, sicut testes Iehovae, qui textum hunc ad litteram non intelligendum intelligunt. Guttam aquae negant dolorem alicuius urentis vel intensioris caloris non sublevare, sed notionem importare ob immensum dolorem, quem usquam se levare necesse est. Fides exsistentiae tormenti pro significatione vocum « Hades » et « inferni », saepius confusa est cum voce « Gehenna », ut « stagnum ignis », figura symbolica ad interitum aeternum. Nonnulli Bibliorum interpretes concludunt omnes qui moriuntur ad infernum (Hades et infernus), ubi etiam ipse Iesus ivit, sepulcrum, cubiculum eius. Honoratus Calvinista theologus Herman Bavinck insignem observationem facit de mutatione verbi inferni in opere suo. Affirmat 'verbum ' Hades' sensim immutasse sensum : Quod Christus descenderit in Orcum, nonnisi exsurgere potuit quo tempore illud verbum adhuc habuit sensum 'mundi post mortem' in genere et nondum sensum 'inferni' pro eo quod Christus descenderat in locum tormentorum in actualem infernum nusquam invenitur in Scripturis et non occurrit in antiquissimis Christianis scriptis, vel quod hic est 'Vetus' et ibi in Scripturis (v.g. Isa. 14:11; Primo tempore patristica notio inferni in areas boni et mali divisa emersit, simillima notio Hades e mythologia Graeca. Ita concepti sunt limbus patrium (patrium ante Christum) et limbus infantium. Hi limbos sunt, ut vox suggerit, in margine seu margine inferni. Communissima interpretatio medio Aevo fuit quod Iesus, mortuos, ad limbum antiquorum Patriarcharum adiit eosque liberavit in caelum. Marcionem Sinopensem, Tertulliani, Irenaei, Iustini Martyris, etc., crediderunt Iesum in infernum descendisse ad liberandas animas iustorum ante adventum eius demortuae. Aliis enim ierat Iesus ad purgatorium ut liberaret animas quae ibi erant. Hoc non solum catholicae sententiae est, sed etiam protestantium aliquorum, qui loco limbus patrium vocant, panem Abraham vocant. Secundum Gonzales, "In primis Christianismi idea (et quod postea etiam Lutherus asseruit) fuit Iesum in medium ivit ad regnum Satanae, ibique suam potentiam delevit in perpetuum, liberando eos quos satanas captivaverat ». [14] Circa huius notionis originem, theologus Bavinck suggerit: "Fortasse colligere possumus ex hac notione, quae identidem in antiquis scriptoribus ecclesiae descensus est in Christo, dum exspectant reditum Iesu diem. Quo diutius reditus moratus est, eo instantior haec quaestio facta est et homines consolabantur in cogitatione quod « propterea Christus introivit in infernum, ut non iam ibimus ». Dictionarium expositorium Verbi Veteris et Novi Testamenti de usu "inferni" ad vertendum verba originalia he- braica "Inferorum" et Graeca "Hades": Hades. In Versione O.T. and from the N.T., it was unfortunately rendered as Hell. Collier's Encyclopedia says of "Infernus": Primum significat inferum Hebraicum Veteris Testamenti, Graecum Inferum Septuaginta et Novi Testamenti. Cum infernus temporibus Veteris Testamenti simpliciter ad mortuorum domicilium referatur et nullas distinctiones morales implicaverit, verbum 'infernum' hodie intellegitur felix translatio non est. Latin Dictionary Tertius Novus Internationalis dicit: Propter hodiernam intellegentiam verbi inferni (Latine Infernus) tam infelices horum verborum biblicorum originalium red- ditio efficit. Verbum inferni non notionem caloris aut tormenti primitus insinuavit, sed tantum loci occulti vel absconditi (ab … helan, abdere).
hhihi 
